Ιερή «ύλη» ασεβούς πρωτεύουσας. Στην καρδιά του αστικού ιστού ο ελαιώνας εκλιπαρεί κλάδο ελαίας από την ίδια του την πόλη

Ο ελαιώνας της Αθήνας, το ιερό δάσος της αρχαίας πόλης-κράτους που σφράγισε με πνευματικά, πολιτικά και στρατιωτικά επιτεύγματα την παγκόσμια ιστορία, κατέχει μια νευραλγική θέση στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον. Τρία χιλιόμετρα από την Ομόνοια και δύο από την Ακρόπολη και τον Κεραμεικό, αποτελεί γρίφο μαζί και μήλον της έριδος για τις αρχές της πόλης, το κράτος, τα ιδιωτικά συμφέροντα και τους πολίτες μιας βεβαρυμμένης μεγαλούπολης. Στην πρωτεύουσα του ελληνισμού της τρίτης χιλιετίας, αρχαιολόγοι, χωροτάκτες, πολεοδόμοι, αρχιτέκτονες τοπίου και πολιτικοί άρχοντες καλούνται να σταθούν με σεβασμό μπροστά σε έναν χώρο που αποτελεί μνημείο πολιτισμικής και φυσικής ιστορίας.

Τα δένδρα της θεάς

Οι πολίτες της αρχαίας Αθήνας αναφέρονταν στον ελαιώνα ως «ύλη», δηλαδή δάσος – τόσο πυκνοφυτεμένος ήταν. Το σημαντικότερο στοιχείο αυτού του είδους αρχαίου αστικού πρασίνου, τα ίχνη του οποίου διαρθρώνουν το πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας μέχρι σήμερα, αποτελούσαν περί τις 120.000 ελαιόδενδρα, πρόγονοι πολλών από τα αιωνόβια δένδρα που επιζούν ακόμα σήμερα στην περιοχή. Τα δένδρα αυτά για τους Αθηναίους ήταν στην κυριολεξία ιερά. Άμεσα συνδεδεμένα με την προστάτιδα θεά της πόλης, Αθηνά, θεωρούνταν ενσαρκώσεις της θεότητας.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο ΣΚΑΙ