Προσωρινή αναστολή ενημέρωσης

Το ιστολόγιο oikoinfo περιέχει πληροφορίες οικολογικού χαρακτήρα. Η ενημέρωσή του έχει σταματήσει προσωρινά. Περιηγηθείτε τα παλαιότερα άρθρα από τα περιεχόμενα.

Ο Ασεµπίγιο στον Κηφισό – Η ιδέα του μητροπολιτικού πάρκου του Κηφισού

ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ ΧΑΤΖΗΜΠΙΡΟΥ

Οταν η περιβαλλοντική πολιτική επενδύει τους ελάχιστους διαθέσιµους πόρους σε λάθος περιοχές, οι περιβαλλοντικά φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Το µητροπολιτικό πάρκο στον χώρο του πρώην αεροδροµίου Ελληνικού αποτελεί παράδειγµα δαπανηρής και περιβαλλοντικά άστοχης πολιτικής.

Θα γίνει εκτός Λεκανοπεδίου, σε αραιοδοµηµένη περιοχή µε πολύ πράσινο, δίπλα στον τεράστιο πνεύµονα της θάλασσας, την ώρα που τα περιβαλλοντικά προβλήµατα πυκνοδοµηµένων και υποβαθµισµένων συνοικιών πολλαπλασιάζονται.

Η κυβέρνηση δεν τολµά να αξιοποιήσει εµπορικά παρά µόνο ένα µικρό µέρος του χώρου, µε χρήσεις τουρισµού και αναψυχής. Η φροντίδα για την καλαισθησία της επένδυσης έχει ανατεθεί στον καταλανό αρχιτέκτονα Χοσέ Ασεµπίγιο. Από την άλλη πλευρά, υπό την πίεση τοπικών αρχόντων και «οικολογικά ευαίσθητων», υπόσχεται τη δηµιουργία ενός τεράστιου δαπανηρού πάρκου. Υπερακοντίζοντας σε λαϊκισµό, οι οικολογούντες απαιτούν να µη χυθεί «ούτε ένα κυβικό µέτρο τσιµέντου» στον χώρο του πρώην αεροδροµίου, χωρίς να διευκρινίζουν ότι έτσι ευνοείται υπέρµετρα το περιβάλλον µιας ήδη ευνοηµένης περιοχής, αποκλείοντας την ευρύτερη περιβαλλοντική ανταπόδοση.

Διαβάστε τη  συνέχεια του άρθρου του αν. Καθηγητή Οικολογίας του ΕΜΠ κ. Κίμωνα Χατζημπίρου στα ΝΕΑ

To (κρυφό) Πνευματικό Μνημόνιο

Του Παναγιώτη Παπαδάκη

Καθώς έχουμε φτάσει στη Μεγαλοβδομάδα και θα γιορτάσουμε σε λίγο και το Πάσχα, μια περίοδο από τις πιο σημαντικές για τους Έλληνες, γεμάτη παραδόσεις και έθιμα, μια περίοδο περισυλλογής αλλά και ελπίδας, κάποιες σκέψεις με βασανίζουν και θάθελα να τις μοιραστώ μαζί σας.
Ανοίγεις την τηλεόραση, διαβάζεις εφημερίδα, παρακολουθείς μια συζήτηση στο δρόμο ή στο καφενείο και δεν ακούς τίποτε άλλο παρά οικονομική κρίση, μειώσεις μισθών, δύσκολοι καιροί, μνημόνιο, μνημόνιο, μνημόνιο. Μια λέξη που κανείς μας δεν ήξερε ένα χρόνο πριν και που τώρα έχει γίνει η λέξη που ακούς και διαβάζεις παντού…
Δυστυχώς όμως το οικονομικό αυτό μνημόνιο δεν είναι το χειρότερο που μας έχει συμβεί.
Αυτό πειράζει μόνο την τσέπη μας.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο μνημόνιο, ένα μνημόνιο που έχει αρχίσει πριν από πολλές δεκαετίες, που κανείς μας δεν έχει υπογράψει, που μας καταστρέφει όχι οικονομικά αλλά πνευματικά.
Που πειράζει την ψυχή μας και όχι την τσέπη μας.
Που το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα γιατί δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι αλλά και επειδή μας σερβίρεται σε δόσεις, σιγά-σιγά για να μην αντιδράσουμε.
Γι αυτό το μνημόνιο θέλω να σας μιλήσω….

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο ιστολόγιο «Ας μιλήσουμε επιτέλους!»

Mipos den ektimame tin Elliniki glossa?

Ένα άρθρο που βρήκα στο ιντερνετ ήθελα να το μοιραστώ με εσάς. Στο έργο «Σύντομη ιστορία της Ελληνικής Γλώσσης» του διάσημου γλωσσολόγου Α. Meillet, υποστηρίζεται με σθένος η ανωτερότητα της Ελληνικής έναντι των άλλων γλωσσών. 1.-Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ είχε δηλώσει: «Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.» 2.-Ο μεγάλος Γάλλος διαφωτιστής Βολταίρος είχε πεί «Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.» 3.-Ο Γάλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης Κάρολος Φωριέλ είπε «Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.» 4.-Η Μαριάννα Μακ Ντόναλντ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και επικεφαλής του TLG δήλωσε «Η γνώση της Ελληνικής είναι απαραίτητο θεμέλιο υψηλής πολιτιστικής καλλιέργειας.»

Διαβάστε τη συνέχεια στο ιστολόγιο http://tasosathens.wordpress.com

Ποιά Κοινωνική Οικονομία;

Άρθρο του Μιχάλη Πουλάκη

Ξεκινώντας από τον τίτλο και μόνο, του πρόσφατου ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης: «Για τη θεσμοθέτηση της Κοινωνικής Οικονομίας και της Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας και άλλες διατάξεις», δημιουργούνται τα πρώτα εύλογα ερωτήματα: α) Σήμερα θεσμοθετείται η Κοινωνική Οικονομία; Δηλαδή, οι επί 100 και πλέον χρόνια, παραδοσιακοί φορείς της Αλληλέγγυας Οικονομίας και του Εθελοντισμού, όπως Σωματεία, Αστικές Μη κερδοσκοπικές Εταιρείες, Κοινωφελή Ιδρύματα, Συνεταιρισμοί δεν λειτουργούν νόμιμα στην χώρα; β) Θεσμοθετείται η Επιχειρηματικότητα; Και δη η Κοινωνική; Εδώ παγκοσμίως, πασχίζουν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να αποδείξουν ότι μπορεί να διδαχθεί… γ) Οι Φορείς Κοινωνικής Οικονομίας δεν είναι και Φορείς Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας; Η οποιαδήποτε μορφή κοινωνικοοικονομικής δράσης είναι δυνατόν να τελεσφορήσει χωρίς την άσκηση επιχειρηματικότητας και δη της κοινωνικής, που βασίζεται κυρίως στο ανθρώπινο εθελοντικό κεφάλαιο και που στερείται συνήθως ικανών οικονομικών πόρων, προωθώντας καινοτομικές δράσεις και αναλαμβάνοντας το ανάλογο ρίσκο;

Ο Δεκάλογος της Ιδανικής Φωτογραφίας

του  Πλάτωνα  Ριβέλλη

Μελετώντας τόσα χρόνια τη δουλειά των μεγάλων φωτογράφων με στόχο είτε τη διδασκαλία του έργου τους είτε την απόλαυσή του, διέκρινα μερικά κοινά σημεία που, με κάποιο τρόπο και σε κάποιο ποσοστό, συναντώνται σε μιαν ιδανική φωτογραφία.Όπως κάθε προσέγγιση της τέχνης και των έργων της, έτσι κι αυτή που αποπειρώμαι μ’ αυτό το σημείωμα, κινείται σε περιοχές απλώς ψηλαφήσιμες και όχι συγκεκριμένες.

Η προσέγγιση άλλωστε δεν εγγυάται την κατάκτηση,κάτι μάλιστα που κανένας δεν εύχεται, αφού μια, ευτυχώς αδύνατη, πλήρης κατανόηση της τέχνης θα απέκλειε τη διάσταση του μυστηρίου που δικαιώνει την παρουσία της.Ας μην επιχειρήσει επομένως ο επιμελής αναγνώστης να εφαρμόσει τον δεκάλογο των κοινών σημείων, που ακολουθεί, σε κάθε φωτογραφία, σα να επρόκειτο για έναν κώδικα αποκρυπτογράφησης.

Η συνέχεια του άρθρου στο aspromavro.net

Δενδροχρονολόγηση – Η βασική αρχή

Με απλά λόγια, η δενδροχρονολόγηση είναι η χρονολόγηση γεγονότων στο παρελθόν μέσω της μελέτης της ανάπτυξης των δακτυλίων των δέντρων. Κάθε χρόνο ένα δέντρο προσθέτει ένα στρώμα ξύλου στον κορμό του σχηματίζοντας έναν επιπλέον δακτύλιο (κάτω από τη φλούδα). H πρώτη παρατήρηση που οδήγησε στη δενδροχρονολόγηση ήταν το ότι, σε συγκεκριμένα είδη δέντρων, κατά τη διάρκεια χρόνων με μεγάλη υγρασία δημιουργούνται δακτύλιοι με μεγάλο πάχος ενώ κατά τη διάρκεια ξηρών περιόδων οι δακτύλιοι είναι πολύ στενοί. Στο Σχήμα 1 δίνεται η εγκάρσια τομή ενός κορμού λευκού έλατου (Abies concolor) από την Καλιφόρνια που κόπηκε το 1981. Παρατηρείστε τον πολύ στενό δακτύλιο (5ος από το εξωτερικό) ο οποίος αντιστοιχεί στη χρονιά 1977 και υποδεικνύει την ξηρασία που επικράτησε τη χρονιά αυτή. Για να μην υπεραπλουστεύσουμε την ερμηνεία διαμόρφωσης των δενδροδακτυλίων αναφέρουμε ότι υπάρχουν άλλοι 17 λόγοι για τους οποίους ένας δακτύλιος μπορεί να έχει μικρό εύρος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο http://saet10.wordpress.com

Ο Σαρλώ επίκαιρος πάντα

Του συγγραφέα Κώστα Σπανόπουλου

Ο Τσάρλς  Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 16 Απριλίου 1889.  Γιος  των καλλιτεχνών του  Μιούζικ  Χολ, Τράρλς Τσάπλιν  του πρεσβυτέρου και της Χάνας Χάριετ Πέντινγκχαμ Χίλ. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1910, και οι βάσεις του έργου του βρίσκονται στις προσωπικές εμπειρίες  και στις αναμνήσεις, που πέρασε τα δύσκολα παιδικά του χρόνια.

Ο Τσάρλι  « γέννησε » τον περιπλανώμενο αλητάκο, τον Little Tramp, και  επάνω  του στηρίχθηκε μια από τις πρώτες βιομηχανίες του θεάματος. Σχεδόν σε όλες τις ταινίες του είναι έντονη η  « παρουσία » του  φωταερίου.  Στις 6 Φεβρουαρίου 1921, έχουμε και την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα το « ΧΑΜΙΝΙ ». Τόσο στα εξωτερικά γυρίσματα της ταινίας, όσο και στα εσωτερικά ( στο δωμάτιο  και στην πανσιόν  που έμενε  ) ο φωτισμός ήταν με φωταέριο. Ακόμη και η κουζίνα του λειτουργούσε με Γκάζι. Σε δύο μάλιστα εξωτερικές σκηνές διακρίνονται στο βάθος, οι εξωτερικοί σκελετοί από Αεριοφυλάκια.

Πληθυσμιακή έκρηξη: τι προτείνουν σύγχρονοι στοχαστές

Φέτος, οι κάτοικοι της γης θα φθάσουν τα 7 δισεκατομμύρια. Το ερώτημα που προβάλει δημοσίευμα του guardian είναι πως ο πλανήτης θα αντιμετωπίσει την επέκταση του πληθυσμού. Η Ινδία έχει το μεγαλύτερο αριθμό γεννήσεων κάθε χρόνο, 27 εκατομμύρια, περίπου μία στις πέντε γεννήσεις στο σύνολο του πλανήτη. Είναι ενδεικτικό ότι πριν από 100 χρόνια, ο ανθρώπινος πληθυσμός ήταν 1,6 δισ..
Η επείγουσα αναζήτηση λύσεων για την αύξηση του πληθυσμού ήρθε όταν ο Rev Thomas Malthus όταν δημοσίευσε ένα Δοκίμιο για την Αρχή του Πληθυσμού το 1798, δηλώνοντας ότι η «δυναμική του πληθυσμού είναι μακράν μεγαλύτερη από τη δυναμική της γης να παράγει τα έξοδα διαμονής των ανθρώπων»

Διαβάστε τη συνέχεια στο greenbusiness

Η αποβολή της Ιστορίας ως πρόοδος

Σύμφωνα με την πρόταση του υπουργείου Παιδείας, το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου θα μπορούσε να επιγράφεται «ευτυχισμένοι οι λαοί που δεν έχουν Ιστορία». Και σπεύδουμε να παρατηρήσουμε ότι το ως άνω φιλοσοφικό απόφθεγμα (μας διαφεύγει η πατρότητά του) παρουσιάζεται με τη νέα βελτιωμένη εκδοχή «ευτυχισμένοι οι λαοί που δεν έχουν Ιστορία προαιρετικώς». Και τούτο συμβαίνει αφού το μάθημα της Ιστορίας στη Β’ και Γ’ Λυκείου μετατρέπεται σε μάθημα επιλογής. Με τη μέθοδο των προσωπικών προτιμήσεων τα ιστορικά γεγονότα έλαβαν χώρα εφ’ όσον μας ενδιαφέρουν ατομικά. Στην ερώτηση τι ακριβώς συνέβη στις Θερμοπύλες, η ορθή απάντηση, που εξαρτάται από το μαθητή, ενδεχομένως είναι: «Οδηγούσε ο πατέρας μου, είχε κίνηση στην εθνική και κάναμε δεξιά για καφέ»

Συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

Πετρέλαιο θέρμανσης ή παγώματος;

Είμαστε μια μεγάλη πελατεία. Αγοράζουμε κάθε ημέρα το ψωμί, το γάλα, τα απαραίτητα δηλαδή τρόφιμα και καταναλώνουμε ρεύμα και νερό για να τα μαγειρέψουμε όπως και για τις άλλες μας δραστηριότητες. Για τη μετακίνησή μας προτιμούμε αυτοκίνητο και μοτοσικλέτα μιας και οι συγκοινωνίες δεν πείθουν. Για τη θέρμανση μας αρέσει το μαγικό κουμπάκι του καλοριφέρ.

Είμαστε εξαρτημένοι για τη διατροφή μας, για τη μετακίνησή μας, για τη θέρμανσή μας και για πολλά άλλα. Οι άνθρωποι στις πόλεις (όπως φαίνεται και στα χωριά πλέον), δε μπορούμε να σπείρουμε σιτάρι, να θερίσουμε, να αλωνίσουμε, να πάμε στο μύλο, να φέρουμε το αλεύρι και να ζυμώσουμε ψωμί που στη συνέχεια θα φουρνίσουμε.

Παρόμοια δε μπορούμε να καλλιεργήσουμε λαχανικά στον κήπο μας, να συντηρήσουμε κατσίκες ή αγελάδες για το γάλα μας, κότες για τα αυγά κλπ. Δεν υπάρχει δυνατότητα να έχουμε άλογο ή γαϊδούρι για τις μετακινήσεις μας και οι αποστάσεις που πρέπει να καλύψουμε με βάση το νέο τρόπο ζωής, είναι πλέον μεγάλες και ο χρόνος μικρός.

Για να θερμανθούμε, ακόμα κι αν έχουμε τζάκι, δεν πάμε πλέον στο βουνό να κόψουμε ξύλα. Αγοράζουμε πετρέλαιο και το βάζουμε σε μεγάλες δεξαμενές ώστε το καλοριφέρ να καίει πολύ καιρό.

Είμαστε καταναλωτές και αγοράζουμε τα προϊόντα μέσα από τους κανόνες της αγοράς και τους όρους που βάζει το Κράτος.